Pocztówka z podróży IV – do źródła najczęściej płynie się pod prąd

Już z Singapuru, idąc z duchem czasu, melduję wykonanie zadania!

A co to było za zadanie? Przede wszytkim, wykorzystać maksymalnie nieco ponad tygodniowy pobyt na Tajwanie, aby jak najwięcej nauczyć się od czołowych mistrzów naszego stylu i postarać się zastosować ich wskazówki w trakcie wykonywania codziennych ćwiczeń. Tym razem dotyczyło to prawie w 100% form miecza i szabli – nigdy wcześniej nie miałem tak intensywnego treningu obu tych form jednocześnie. A było co poprawiać!

Każdy z nas wie, jak trudno jest skorygować często wieloletnie przyzwyczajenia. A że te korekty muszą potem wejść w krew i kiedy muzyka właściwa formie miecza, a zwłaszcza szabli, narzuca tempo, trzeba przynajmniej tygodni i miesięcy, a nie dni, aby na nowo starać się poczuć jedność ruchu ciała z bronią trzymaną w ręku. Mimo to zdecydowałem się podejść do egzaminu na poziom niebieski w trakcie naszego Festiwalu w Taichung, koncentrując się na mieczu, jako trudniejszej formie do wykonania w tradycyjnym stylu taiji. Udało się! Vide fotka (symbol z kropkami to “nie zdał”, dwa “krzaczki” – “zdał”; zwykle na tym poziomie odsiew jest od 50-80%)

Wystartowałem też w dynamicznej szabli, ale tutaj stare kontuzje stawów – pozostałości kontaktowych sportów z młodości – połączone z próbą korekty w locie kilku szybkich ruchów spowodowały, że musiałem opuścić parę sekwencji, aby skończyć formę na czas, co oczywiście nie umknęło uwadze siedmiu sędziów, gdyż tylu obserwowało bacznie maksimum trzech zdających. A więc do poprawki za dwa lata, chyba że wcześniej nadarzy się okazja….

Ale, jak już powiedziałem, najważniejszym była możliwość skorzystania z bezpośrednich porad mistrzów Denga, Su, Shu, Changa i innych oraz, rzecz jasna, z codziennego treningu pod okiem mistrza Ly oraz Marianne (jej niedawno wydaną książkę o naszej formie szabli będziemy tłumaczyli na polski jak tylko uporamy się z wydaniem książki mistrza Ly). Zaś sam Festiwal obfitował w liczne okazje, aby zobaczyć w akcji najlepszych, nie tylko w trakcie egzaminów, ale zwłaszcza pokazów.

Ponadto po raz pierwszy uczestniczyliśmy w Festiwalu i trenowaliśmy na Tajwanie tylko w pięć osób (zwykle jest nas przynajmniej dwudziestka) co z pewnością sprzyja efektywności nauczania i dzielenia się własną wiedzą. A co do naszej wiedzy, znacznie zwiększyły ją dyskusje z mistrzami w przerwach między treningami o taiji quan, historii różnych tradycyjnych stylów, ich kontekstu kulturowego i filozoficznego, biografii znanych mistrzów, itp.

W sumie, jak co dwa lata, była to podróż do źródła. I kolejny raz pokazała, że – jak mówi powiedzenie – idąc do źródła najczęściej płynie się pod prąd, ale czeka tam na nas czysta i niezmącona woda …

Pozdrawiam wszystkich z Singapuru – oby duch taiji nie opuścił mnie w konfrontacji z lawiną spraw do załatwienia, które spiętrzyły się w trakcie mojej nieobecności.

W każdym razie, do zobaczenia w Warszawie już za tydzień 🙂 J.

PS. Niektórzy z Was już wiedzą, co oznaczają w naszym stylu poziomy zaawansowania: taiji, biały, żółty, niebieski, czerwony i fioletowy. Innym wyjaśnię to w jednym z przyszłych blogów.

Pocztowka-IV_8

Pocztowka-IV_5

Pocztowka_

Pocztowka-IV_7

Pocztowka-IV_9

6 thoughts on “Pocztówka z podróży IV – do źródła najczęściej płynie się pod prąd

    • Fundacja Dantian pisze:

      Dzięki, Kasiu 🙂 Oczywiście podzielę się z Wami wrażeniami, a jak Marzena obrobi materiał, który nakręciłem, zobaczycie fragmenty pokazów – jest od kogo się uczyć!

  1. olga pisze:

    Gratulacje, gratulacje!!!!
    Jest na co czekać, bo zaiste Janie jesteś nie tylko świetnym mistrzem, ale także fantastycznym gawędziarzem.

  2. Gosia J pisze:

    Rewelacyjne wiadomości !!!
    Gratuluję !!!
    W Twoim przypadku Mistrzu Janie, bynajmniej to się nie udało, to zostało osiągnięte systematyczną, codzienną pracą.

    Aż się boję, gdy będziesz wywijał mieczem w Łazienkach, a ktoś z Nas popełni jakiś błąd w wykonywaniu formy, a Ty Drogi Nauczycielu oczywiście, bo jakże inaczej, to zauważysz :o). 
    Po powrocie Twoja technika władania mieczem, precyzja ruchu („cięcia”) i podzielność uwagi będą jeszcze na wyższym i potwierdzonym poziomie. Niewyobrażalne :o( :o) :o)  

    Bardzo czekamy na Twój powrót :o)

    • Fundacja Dantian pisze:

      Dzięki za miłe słowa – mam nadzieję, że droga taijiquan jest dłuższa przede mną niż za mną 🙂 A im wiecej wywijam mieczem czy szablą, tym większym jestem pacyfistą – tak to paradoksalnie wpływa na nas praktyka tradycyjnych sztuk walki – nie masz się więc czego obawiać 🙂

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *