Poniedziałkowe zajęcia taijiquan w Muzeum Azji i Pacyfiku przyniosły kolejne ruchy tym razem „Omiecenie kolana i wysyłanie impulsu” oraz „Uderzenie wierzchem pięści”. Wszyscy, którzy mieli już okazję zapoznać się z tymi sekwencjami ruchów, dobrze wiedzą, że jest to „mała ekwilibrystyka zgrabności – łącząca kocią zwinność z siłą i powagą tygrysa:-)”.

Już na poważniej, Mistrz Ly tak opisuje w swojej książce właśnie te ruchy:

Omiecenie kolana i wysyłanie impulsu

„W formie, sekwencję tę wykonuje się na prawą i na lewą stronę. Ręka : prawa lub lewa, omiata kolano po tej samej stronie, dając wyraz potencjałowi ekstensywnemu cai. Druga ręka, która znajduje się wysokości klatki piersiowej przeciwnika wyraża potencjał impulsywny an„.

Uderzenie wierzchem pięści

„Sekwencja ta charakteryzuje się serią ataków na bok. Przed uderzeniem wierzchem pięści, od czego pochodzi nazwa, łokieć mocno uderza w bok przeciwnika. Siła tego uderzenia wynika z przeniesienia ciężaru ciała i skrętu tułowia, wykonywanych jednocześnie z uderzeniem.”

Aby lepiej zrozumieć powyższy tekst, należy wspomnieć o Trzynastu energiach potencjalnych, o pierwszej z nich mieliśmy możliwość posłuchać wczoraj, był to mianowicie peng – potencjał ekspansywny, zazwyczaj tłumaczony jako « odparcie». Jest to najważniejszy z potencjałów, ponieważ determinuje on i zawiera w sobie pozostałe potencjały, a jest ich dużo więcej mianowicie: lu, ji, an, cai, lie, zhou, kao, jin, tui, gu, pan, ding.

Mistrz Ly wyjaśnia:

„Chodzi bowiem o energie potencjalne, które są istotą formy taijiquan. Mimo, że owe trzynaście energii potencjalnych nadaje strukturę ruchom taijiquan, nie trzeba ich mylić z samymi ruchami, gestami, technikami lub postawami, które z nich wynikają. (…) Trzynaście energii potencjalnych zostało pogrupowane przez dawnych mistrzów w kategorie « ośmiu bram » ba men, 八門, oraz « pięciu kroków » wu bu, 五步. Chodziło o przybliżenie uczniom zastosowań do walki pod kątem prawidłowego wykonywania ruchów rąk i nóg oraz postaw wynikających z ba men (peng, lu, ji, an, cai, lie, zhou, kao) jak i ich skuteczności, która zależy od sposobu przemieszczania ciała w przestrzeni, determinowanego przez wu bu (jin, tui, gu, pan, ding)

oraz na koniec wpisu, aby tym bardziej zachęcić wszystkich do regularnej praktyki i czytania bloga, jeszcze mały fragment z książki Mistrza Ly:

„Forma taijiquan może być analizowana jako czasoprzestrzenna kombinacja ruchów zawierających potencjał peng oraz ruchów otwarcia i zamknięcia ciała.

Peng jest przede wszystkim szczególnym wyrazem postawy ochrony samego siebie, peng hua. Jednak poprzez płynną grę przekształceń, obrona ta może w każdej chwili stać się atakiem, peng jin, tak zresztą jak każda z energii potencjalnych”.

Zapraszamy na zajęcia w najbliższy czwartek o 18:30 przy ul.Madalińskiego 22